 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
go¶ci w serwisie: 0 |
|
|
|
|
Jak wiadomo BG II rozpoczyna się w podziemiach które są własnością maga Irenicusa mówiącego głosem Krzysztofa Kolbergera. I tu na chwilę zatrzymam się w temacie dubbingu. Muszę powiedzieć, że jest on zrobiony rewelacyjnie. Nigdy wcześniej, ani nigdy później nie spotkałam się z tak przemyślanym połączeniem głosów i tekstów. Wspaniała kreacja Jana Kobuszewskiego mówiącego ustami Jana Jansena sprawia, że aż szkoda pozbywać się z drużyny tego gnoma o lepkich rękach. Jego okrzyki: „Co! Rzepa ci się nie podoba?!”, „Twoje kolana już są moje!!!” nawet najbardziej ponurego gracza przyprawią o uśmiech. Mój ukochany NPC Minsc też ma wiele do powiedzenia. Co prawda nie robi tego w jaki? szczególnie racjonalny sposób, ale trudno się mu dziwić. Prawdopodobnie podczas jednej z potyczek dostał silne uderzenie w głowę, przez co nie wszystkie klepki powróciły na swoje miejsce. Wielki, Mały Kosmiczny Chomik popiskuje mu z cicha za pazuchą. Yoshimo głosem Henryka Talara oznajmia wszystkim, że potrafi zatańczyć na ostrzu noża i robi to w taki sposób, iż nikt nie ośmiela się nie wierzyć jego słowom. Poza innymi znanymi głosami pojawia się też Piotr Fronczewski, który prześladuje nas ostrzeżeniem: „Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać w czuprynę”. Nie, to nie tak szło: „... należy zebrać drużynę”.
Zdarzało się, że do BG II importowałam moją złodziejkę z pierwszej części. Nastręczało to niestety wielu kłopotów. Głównym powodem był Jan Jansen, którego należało na jaki? czas przyłączyć do ekipy, żeby wypełnić związane z nim misje. Powiem tylko tyle, że dwóch złodziei w drużynie to za wiele. Dlatego po kilku nieudanych próbach poprowadzenia wyprawy postanowiłam stworzyć całkiem nową postać. Zaryzykowałam, co mi się nieczęsto zdarza, i stworzyłam Barda. I to był strzał w dziesiątkę, bo gra się tą postacią wyśmienicie. Polecam szczególnie profesję skalda, który ma premię +1 do trafienia i obrażeń oraz Pieśń wzmacniającą sprzymierzeńców. Niestety na początku kradzieże kieszonkowe ma na niskim poziomie, co sprawia, że na Targu Przygody nie udaje mu się ukraść Pierścienia Regeneracji, będącego w posiadaniu jednego ze sklepikarzy. A szkoda, bo to bardzo cenna błyskotka jest. Drugą profesją, którą wykorzystałam był Błazen. Jego pieśń sieje zamęt w zastępach wrogów, do tego nie ma żadnych ograniczeń, jak to się dzieje po wyborze trzeciej profesji Barda - fechmistrza. Wiedza, zdolności złodziejskie oraz siła pieśni, czyli to wszystko, co w Bardzie najważniejsze, są ograniczone. Fechmistrz to takie ni to ni owo potrafiące robić efektowny piruet. Przejdźmy może do reszty mojej drużyny z BG II. Całe szczęście, że Irenicus zabiera ze sobą Imoen. Przynajmniej tym razem nie muszę jej nigdzie zostawiać. Jak można się domyślić trzonem ekipy jest Minsc i jego futrzak. Wdowa po Khalidzie Jaheira również wydaje się być niezbędna, choć jej ciągłe pouczanie sprawia, że nie darzę jej zbyt wielką sympatią. Nie czekam aż Yoshimo zdradzi i odłączam go zanim zrobi co? głupiego. Za to zapraszam do współpracy wiotką, wielkouchą Aerie, która wspiera drużynę czarami i leczeniem jako mag/kapłan. Po drodze biorę również Jana Jansena, który dla mnie kradnie wszystko, co popadnie. Brygada jest już prawie gotowa do podboju świata. Ostatnie miejsce zostawiam dla Cernda, Anomena, Valygara, Keldorna i innych, których przyłączam by wypełnić zadania. Co mogę powiedzieć o graniu w BG II. świetna rozrywka na najwyższym poziomie. Wszelkiego rodzaju klony jak choćby Icewind Dale to marna namiastka tego, co można przeżyć wędrując przez kolejne krainy świata. Grafika, muzyka i wszelkiego rodzaju odgłosy zasługują na najwyższe brawa. Do tego dochodzi tłumaczenie tekstów, okraszone wspaniałym humorem, przez który nie raz dostawałam czkawki albo zwijałam się w paroksyzmach śmiechu. Na koniec kilka obserwacji, jak poradzić sobie z niektórymi stworami.
Łupieżca Umysłu. Jeden z tych przeciwników, którzy nie dają się łatwo zabić. Jego psioniczne uderzenie potrafi unieruchomić każdego. Okazuje się, że do walki najlepiej posłać szkielety wojowników, którzy są odporni na wszelkie czary, poza tym nie działa na nich psionika łupieżców. Drużyna może w tym czasie stać w pewnym oddaleniu i zadawać obrażenia z broni dystansowej. Trzeba też pamiętać, że często razem z łupieżcami pojawiają się umbrowe kolosy. Najlepiej wtedy mieć na podorędziu jakiś czar masowego rażenia, jak choćby zabójczą chmurę.
Obserwator. Trudny do pokonania, jeśli nie ma się czegoś, co odbijałoby jego ataki. Najlepsze do tego celu są Tarcza Baldurana i Płaszcz Odbić. Jeśli nie posiadamy takowych trzeba postawić na ilość i zaatakować obserwatora z dużą przewagą liczebną. Należy jednak pamiętać, że choć jest oddalony od naszej drużyny to jednak posługuje się czarami i będzie atakował najdalej stojące postaci.
Wampir. Sprawa wygląda kiepsko, jeśli nie mamy ochrony przed negatywną sferą energii (np.: amulet mocy, czar kapłana). Nawet jeśli jesteśmy w ten sposób zabezpieczeni musimy uważać na ich umiejętność zdominowania członków drużyny. Skutecznie działają promień słońca i święte uderzenie.
Laurefin.
strony: [1] [2] [3] [4] |
komentarz[87] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Felieton o Baldur's Gate I" |
|
|
|
|
|
|
|
Sonda |
aktualnie nie jest prowadzona żadna ankieta
|
|
Top 10 |
ShoutBox |
|
|
